5 weken geleden het laatste verhaal. Ik was net terug in Quito, vanwaar we4 dagen naar de jungle gingen vanuit Lago Agrio. Dit is een aftakking van de Amazone. Ruig, zo met zo'n kleine smalle kano over de bruine beekjes tussen de beboste gebieden. Al meteen zagen we veel aapjes en wat vogels. 's Avonds zijn we gaan zwemmen in een mooi meer bij zonsondergang. Bij terugkomst zagen we een ruige boomkikker. De gids grapte dat er een Tarantula (dikke vieze harige spin) naast met liep tegen de muur toen we een kaartspel speelde. Dit bleek toch geen grap te zijn! SCHRIK! Deze lieten we lopen waardoor we genoodzaaktalles goed checkten voordat we gingen slapen in een grote bamboehut. De 2e dag peddelden we door de regen langzaam naar een plek waar we de diepe jungle ingingen. Diep bebost, ma ook diep onder water. Dat was een paar dagen geleden nog droog, nu liepen onze laarzen net nie onder. En via boomwortels liep ik een diep gedeelte over. Yes, als enige de voeten nog droog! Ma te vroeg gejuigd, ikzakte in een diep gat en kwam tot mijn buiksnavel in 't water terecht. Mijn regenbroek scheurde open over de hele naad waardoor ik 2 halve had voor e achter nog net met elkaar verbonden. Lachen! Want mijn en Jonna's camera zaten in mijn jaszak, die net boven water bleven. Verder soppend zagen we nog wat diertjes en aten we kleine mieren die smaakten naar citroen. Ook zagen we een anaconda, een stuk kleiner dan in de gelijknamige film, ma wel tof. Na het spotten van wat roze (?) dolfijnen, vissen naar piranha's. Alleen jonna kon er één vangen. Sow, wat een kracht in de kaak van die vis, versnipperde zo een takje toen we die in z'n bek hielde. De piranha was een lekker extraatje voor 't diner.

Bij een local dorpje zijn we brood gaan bakken en speelde een aapje met ons. Grappig! Bij een ander dorpje was een sjamaan (een maffe jungle dokter) die een andere toerist toetakelde met een tak met stekeltjes (flinke blaren op de rug!), voor de goeie doorbloeding. Vogels kijkennog voordat we terug gingen via een lange weg naar Quito.

Snel Quito uit en daarmee verlaten we Equador, op naar Colombia. Hier genoten we van een supermaaltijd voor minder dan 1 euro (goedgevulde soep, flinke maaltijd met vis en drinken). Zo goedkoop kregen we het niet meer. Popayan was een mooie stad, alle gebouwen wit met ;s avonds gezelligelantaarns aan,en paardenwagens reden door de stad. We gingen naar een concert in de stierenarena, dat heel populair bleek te zijn. Van te voren kregen we een horrorfilm te zien van de 3VO om te laten zien dat alcohol, smsen en geen helm dragen in het verkeer dodelijk kan zijn. Het concert begon uiteindelijk 4 uur later, ma door gekregen borreltjes van de locals werd het een leuke avond.

In San Augustin deden we een aardige paardrit door 't platte land, waar we oude stenen zagen met gezichten. Het was feest in 't dorp want ze hadden weekend. Een kip stond op de bar en een paard kwam ook nog binnen. Niet normaal! We probeerden eten van de straattentjes en een zwerfvrouw (of hoer, geen idee) kwam de hele tijd achter mij aan. Hier bezochten we ook een kippengevecht-arena en liften we met een motor terug naar de stad. Daarna 6 uur terug in de achtbaan (= bus) terugnaar Popayan. Een aantal dagen later bleek een aanslag in popayan te zijn gepleegd, een autobom waarbij 17 doden vielen (http://4nieuws.nl/show.php?key=113823&titel=Doden%20bij%20aanslag%20Colombia) Mensen inmiddels zijn we colombia uit, dus geen zorgen meer! Heftig! In Silvia was een markt waar stammen uit de bergen naar toe kwamen. Interessante mensen, mannen met een blauwe rok, legerschoenen, een bolhoed en een sjaal en sokken van carnavalskleuren. Net clowns dus.

In Bogotá ontmoette ik Diego na 6 jaar geleden met hem te hebben gewerkt in Mallorca. Hij opende die avond een hamburgertent, best goed te pruimen ma veels te duur! Een bier van de beercompany en in de buurt naar een heel mooi dorp met vele kleine terrasjes en binnenplaatsen. Met Diego bezochten we een grote zoutmijn (belangrijk voor de inkomsten van colombia net als cocaine) en dezoutcathedraal. In Tunja centrum leek het of we een moord of iets dergelijkszagen, ma op dat moment dachten we dat dat niet zo zou zijn. We durfden in dit heel corrupte land niet de politie te waarschuwen, bang voor eigen gevaar. Daarna snel naar de kust, waar we na een dagje aan het strand gingen vissen. Een heerlijke lunch door onze 15 gevangen vissen. Daarna nog even harpoenvissen, ma door beperkt zicht te gevaarlijk. Een stevige trekking door Nationaal Park Tayrona, eenpaar hutjes onderwegbezocht met 3 families. Mooie stranden onderweg, ma regen zorgde voor wegversperring. Ik had een idee om om te lopen en iedereen volgde. We moesten ook ergens anders de rivieren overlopen tot ons middel in het water. Vrij gevaarlijk, ma geen keuze. Een avontuurlijke tocht, leuk! Cartagena was een mooie stad met oude spaanse gebouwen. Even buiten de stad bezochten we een moddervulkaan. Heel toeristisch, ma een bijzondere ervaring. Je kunt niet staan, niet fatsoenlijk bewegen in de chocoladepap, ma je zakt ook nie verder erin dan je borst. Vanuit Cartagenanamenwe een boottocht naar de San Blas eilanden naar Panama. (De grensovergang over land zit vol met guerillastrijders, dus geen goeie optie). 4 dagen zeilen met een oud hollands vissersschip (1904), snorkelen en genieten van de kleine eilanden met witte stranden en het helder blauwe water! En mensen met neusringen en rare arm- en been-(!)banden. Door de autobom en de moord (vast niet?) zijn weblij dat we uit het land zijn, hoewel het mooie dingen te bieden heeft en we eigenlijk ons niet heel onveilig voelden.

Nu zijn we in Panama(-city) waar we een gedeelte van het panamakanaal bezocht hebben. Niet veel meer dan de nederlandse sluizen (ma groter). Gister waseen muziekfestival,feest dus(en zometeen ook?). Morgen gaan we panama city verlaten al weten we nog niet waarheen. Alles begint op elkaar te lijken al is het zeker nog mooi en genieten! Fotos komen snel!? 7 weken voor 7 kleine landen???