Thanks voor alle reacties. Leuk! Eindelijk weer een update, hoewel de fotos erop zetten nog nie echt wil lukken...

Rene kwam een aantal uur later aan door vertraging op schiphol, ma hij had geluk dat ie slechts 3 uur vertraging had (en niet 10 dgn zoals een andere pasagier naar Sao Paulo). We gingen wat drinken met de locals van 't hostel en een venezuelaanse. We gingen naar een kleine toko waar livemuziek was en door iedereen gedanst werd. Ook de houte jongens uit horst moesten eraan geloven en werden begeleid door de dames. We voelden ons thuis in het hostel, en werden overgoten met caiparina, zelfgemaakt totdat we bijna op de kop stonden. Vervolgens naar Iguazu falls, op de grens van Argentinie, Brazilie en Paraguay. Eerst de kant van Brazilie, sjiek! De volgende dag naar Argentinie. Meteen een andere sfeer. Cowboy-achtige stad en we deelden een 'mate' met de locals. Mate is een thee die (zo hebben we inmiddels wel ervaren) door de locals altijd gedronken kan worden en vooral ook overal mee naar toe wordt genomen. Ze sjouwen de hele dag met een thermoskan heet water en schudden over de blaadjes in een matebeker en drinken dit door een geperforeerd buisje. In ´t park, achter ´t stuur, overal... We wisten dat Sietske en Gijs (excollega vant casino en haar vriend) na hun 10 maanden reis ook in de buurt waren ma bij toeval kwamen we hen op straat tegen. De watervallen aan Argentijnse kant waren zoveel mooier, we wisten nie dat 't kon! Zoveel water en zoveel geweld! Net voor we alles gezien hadden kwam er ook nog water met bakken uit de lucht. Doorweekt! Een busreis van meer dan een halve dag bracht ons in Buenos Aires, om hier de kerst te vieren. Wat denk je? Alles dicht!!! En nog geen kerstversiering te bekennen!! Na een uur een restaurant gevonden, zo'n lekkere bief hier, 't mes gleed erdor als boter. En veel! Echt iets vur ow brurke! Op de achtergrond danste een paar de tango. Na een drankje met wat anderen was 't tijd voor flink vuurwerk, beetje sier, geen rotjes, geen strijkers, ma bekant bommen. Het is kerst en de stemming was gezet! Trommelaars paterde half nacht door de stad, sjiek! Ma de dag erna waren de straten verlaten. Niks open... Met siets en gijs luxe gegeten in een ander deel vd stad en nog wat drankjes gedaan. In de gevaarlijke buurt Boca waar Maradonna is opgegroeid genoten we van een mooie sfeer, een leuke markt en overal tangodansende mensen. Uiteraard even 't stadion bezocht. Daarna was 't tijd voor Uruguay! Het werd ten strengste aanbevolen accomodaties te boeken. Eigenwijs als dat we zijn, besloten wij dat niet te doen.

Eerst naar de andere kant van 't water, naar Colonia del Sacramento, aardig dorpje, ma al snel door naar Punta del Diablo. Verlaten, ma dankzij 't hoogseizoen toch druk, stoffig dorpje met veel strand. Mooi, ma te veel patserige toeristen. Onze reis werd voortgezet naar Cabo Polonio, waar zeehonden zouden zitten, zo hadden we gehoord. Moeilijk te komen, uur via een pickup door de losse zand. En wat bleek... 1000-den zeehonden!!! So de ju! Net een natuurfilm van geografic channel! Vet! Verlaten ook, ma 's nachts werd ik gewekt door muziek. 500 mensen verzamelde zich en maakten een feest. Eten was ook prima, 3 restaurants met keuze uit 3 gerechten, nul supermarkten. In Montevideo vierden we nieuwjaar. Of ja, oud jaar. We kwamen buiten en mensen flikkerden water uit 't raam. Rene greken, zoals alleen hij dat kan, ma al snel werd duidelijk dat dat door de hele stad gebeurde. Op 't plein werd 't nog erger, groene flessen vlogen door de lucht, champagne werd gespoten door iedereen. Flessen waren nie aan te slijpen en al snel waren we doorweekt. Jammer dat er criminelen met renschoenen op cameras uitwaren. Na deze ochtend- en middagactiviteit was de stad dood. Vuurwerk om 12uur, ma pas om 3 uur begon 't weer.

Terug naar Buenos Aires, waar we ineens onder de saus zaten en mensen ons wilden helpen met water en doekjes. Helaas voor hen waren we te allert bij 't schoonmaken van hun saus en gingen ze sonder buit de vluchtauto in. Helaas beseften we toen pas dat ze ons probeerden te overvallen.

Via Buenos Aires naar Puerto Madryn, waar we naar natuurpark Peninsula Valdes gingen. Hier zagen we pinguins in 't wild! Echt ruige beesten! En zo dichtbij. Zo ook weer zeehonden, zeeolifanten en helaas 1 dag buiten 't seizoen voor de walvissen (eergister werden er 5 gezien, gister 3, nu 0), hoewel de tocht toch leuk was. Ik had een slang ontdekt en waarschuwde mensen die 't nie serieus namen. Zelf weten. Later bleek dat dit een erg giftige was, ' it's the worst!'

De tocht werd voortgezet naar Bariloche. Mooie stad, een beetje als zwitserland met veel bergen en houte huizen. Sjiek! Toen rene terug kwam van de douche zat ik alweer aan de mate met mijn nieuwe vrienden. Deze argentijnen namen ons mee in hun auto naar een supermooi meer dat we via een bamboe- en dennenbos bereikten, om ook hier mate te drinken. We dronken een pul of 2 bij een lokale bierbrouwerij en 's avonds een Asado (grote argentijnse bbq). Naja, 's avonds, zeg ma rustig 's nachts, want hier eet men later. 1 uur zaten we pas aan 't diner! Lekker!

Van Bariloche uit de grens over naar Chili om vandaaruit naar 't zuiden te reizen. Ook chili was anders, minder westers. Ma op zondag verlaten, zondag is rustdag. De bus naar ´t zuiden duurde 30 uur. 't Viel mee, hoewel we vroeger toen we in 20 uur met de bus naar Lloret gingen zeiden dat we dat noooooit meer zouden doen! Mooie omgeving. Verlaten gebied, 30 uur lang, zand met verdord gras. Af en toe probeerd een schaap nog een groen polletje te vinden. Of een lama weghuppelend van de bus. Een verdwaalde struisvogel en wat flamingos maken deze lange busreis toch mooi. Nu in Punto Arenas, zuid-chili. We willen naar Torres del Paine voor een mooie trekking, naar El calefate om daar gletsjers te beklimmen en ik naar Usuaia om een huskyrit te maken en als 't 't geld waard is naar antactica te gaan. Maar.... er is een staking en behalve veel protesterende mensen ligt alles plat, zelfs vliegtuigen gaan niet. Dus wij ook niet en Rene heeft nog ma ff. Dus, we zitten vast! Hoe lang, niemand weet 't...